Isolatie verwijst naar het leggen van specifieke geokunststoffen tussen twee verschillende geomaterialen om vermenging te voorkomen. Geotextiel is het primaire isolatiemateriaal bij uitstek. De belangrijkste functies en toepassingsgebieden van geotextielisolatietechnologie omvatten de volgende aspecten:
(1) In het spoorondergrondproject wordt het geotextiel tussen de ballast en de fijnkorrelige funderingsgrond geplaatst; het leggen van het geotextiel tussen het grofkorrelige wegdek en de opvullaag van de zachte bodemfundering is een typisch geval van geotextielisolatie.
(2) Bij de ondergrondse techniek van snelwegen worden geotextielen geplaatst tussen de grindkussenlaag en de zachte grondfundering, of tussen de drainagegrindlaag en de opvullende fundering om vermenging van grove en fijne bodemmaterialen te voorkomen en de ontwerpdikte van de grove grond te garanderen -korrelige materiaallaag. en algemene functionaliteit.
(3) In gebieden met een hoog grondwaterpeil is geotextielisolatietechnologie een effectieve maatregel om moddervermenging in de ondergrond van wegen en spoorwegen onder controle te houden.
(4) Het leggen van geotextiel onder het kussen tussen het gebouw of de constructie en de fundering van zachte grond kan de rol van seismische isolatie spelen.
(5) De geotextiele waterkering kan het capillaire waterkanaal blokkeren. In sommige gebieden met een hoge grondwaterstand kan het worden gebruikt om verzilting van de bodem of vorst van de fundering te voorkomen.
Wanneer geotextiel wordt gebruikt bij het ontwerpen van seismische isolatie, is dit niet slechts een eenvoudig “isolatieprobleem”. Vanuit de rol van de bovengenoemde geotextielisolatielaag omvat het ook de functies van omgekeerde filtratie, drainage en versterking van geotextiel in praktische technische toepassingen. Daarom is het bij het toepassen van geotextielisolatietechnologie noodzakelijk om de specifieke technische omstandigheden vanuit vele aspecten te analyseren. Naast de fysieke en mechanische eigenschappen van het geotextiel moet ook worden overwogen of het geotextiel behoefte heeft aan omgekeerde filtratie en drainage.
Andere veelgebruikte seismische isolatiematerialen zijn geomembraan, composiet geotextiel, composiet geomembraan, polyurethaan en polyurea nieuwe geotextielisolatielaag, enz. Geotextiel versterkt door geweven, niet-geweven of stof wordt composiet geotextiel genoemd. Het is een geotextiel dat bestaat uit twee of meer materialen of processen. Het behoudt niet alleen de voordelen van het enkellaags materiaal vóór het compounderen, maar compenseert ook de gebreken ervan in verschillende mate. Wanneer ze in gebruik zijn, kunnen de componenten de voordelen van complementaire functies ten volle benutten en beter voldoen aan de speciale vereisten van het project.
De snelle ontwikkeling van polymeermaterialen heeft de basis gelegd voor de opkomst van nieuwe civieltechnische seismische isolatiematerialen. Polyurethaanpolymeermateriaal is een polymeer dat urethaangroepen op de hoofdketen van het molecuul bevat. Een blokpolymeer waarvan de moleculaire keten een grensvlakfase van een zacht segment en een hard segment bevat. Het elastomeer gevormd door het polyurethaanmateriaal met goede reologische eigenschappen na uitharding heeft een goed vervormingscoördinatievermogen, hechtingsprestaties en ondoordringbaarheid, en de druksterkte is hoog en instelbaar. Polyurea is een polymeermateriaal dat wordt gevormd door de reactie van de isocyanaatcomponent en de aminoverbindingscomponent. Het materiaal is zeer hydrofoob en ongevoelig voor omgevingsvochtigheid. Het kan zelfs op water worden gespoten om een film te vormen. Het kan normaal werken onder extreem zware omgevingsomstandigheden. Daarom zijn polyurethaan en polyurea een nieuw type barrièremateriaal geworden bij de behandeling van nieuwe wegbedden en wegbedziekten.
Posttijd: 10 maart 2022